Hieronder de casus:

Welzijn Op Recept: Een goede match!

Mevrouw F wordt door de huisarts aangemeld. Een dame van 84 jaar welke vroeger werkzaam geweest is in het onderwijs en nog steeds actief is.  Ze zit in een koor, speelt in een orkest, zwemt wekelijks en gaat naar veel lezingen en concerten die bij haar in het dorp worden georganiseerd. Een volle agenda dus. Ik vraag me af waarom ze doorverwezen is naar Welzijn Op Recept.

In gesprek met mevrouw vertelt ze dat ze zich eenzaam voelt. Bij het koor praten ze in de pauze over muziek, na het zwemmen over hoe gezond lichaamsbeweging is maar als ze thuiskomt zit ze alleen en mist ze dagelijks haar man die 7 jaar geleden overleden is.

Samen vullen we een netwerk-cirkel in...'wie heb je om je heen en zou je dichter bij kunnen halen om te praten over de dingen die wat dieper gaan?' Dat blijkt lastig, haar kinderen wil ze er niet mee lastig vallen en haar beste vriendin is beginnend dementerend.

Een paar weken later zit ik bij een andere client, ook een dame van in de 80. Altijd werkzaam geweest als logopediste waarvan ook een flink aantal jaren op de toneelschool.  Haar man is 7 jaar geleden overleden en ze mist hem dagelijks, ondanks haar contacten en activiteiten in de buurt.

Ik denk aan mevrouw F met hetzelfde verhaal en besluit aan de dames te vragen of ze contact met elkaar willen. Dat willen ze wel en ik geef hen elkaars telefoonnummer. Ze gaan ergens met elkaar koffie drinken. Een paar weken later kom ik bij mevrouw F die stralend verteld er een nieuwe vriendin bij te hebben. Ze hadden een mooi gesprek gehad. Er was een klik en gaan vaker met elkaar afspreken.